Σήμερα ασχοληθήκαμε με περιπτώσεις μετρήματος όπου γίνεται δειγματοληψία από ένα πληθυσμό με στοιχεία δύό ή περισσοτέρων κατηγοριών (Κεφ. 2.4).
Δεν αναφερθήκαμε ρητά στην §2.5 (Ένωση ενδεχομένων) αλλά θυμίζω ότι στο μάθημα της
Τετάρτης (3/10/2001) αναφερθήκαμε στην αρχή εγκλεισμού-αποκλεισμού (inlusion-exclusion
principle) για δύο ενδεχόμενα:
Στη συνέχεια αναφερθήκαμε στο τι είναι τυχαία μεταβλητή(ΤΜ) και ειδικότερα διακριτή
ΤΜ. Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από μια ποσότητα της οποίας η τιμή (για διακριτές
ΤΜ η τιμή αυτή είναι πάντα ακέραια) εξαρτάται από την έκβαση ενός πειράματος.
Οι δυνατές εκβάσεις ενός πειράματος όμως εκφράζονται συλλογικά ως ο δειγματικός
χώρος , άρα μια διακριτή ΤΜ με όνομα δεν είναι τίποτε άλλο από μια συνάρτηση
Μια δακριτή
ΤΜ περιγράφεται πλήρως (μόνη της, όχι όταν την κοιτάμε σε σχέση με άλλες ΤΜ) από
τη συνάρτηση
Η κυριότερη αριθμητική ποσότητα για μια διακριτή ΤΜ είναι η μέση τιμή
της (expectation)